กระจกเงาที่เฮาส่อง แฮงมองกะแฮงเศร้า
มองเห็นสายตาเหงาๆ สะท้อนใจ
เฮ็ดมาส่ำนี่บ้อเฮา ผู้บ่าวคือบ่เอิ้นใส่
ย้อนว่าเฮาเกิดมาผู้ฮ่าย ผู้ซายแซวหนี
สิมีหยังให้เขามามัก สิมีอิหยังให้เขาสนใจ
สิโตนชาติเจ้าของอยู่ได๋ บ่สวยคือเพิ่น
แค่อยากขอโอกาสให้ใจ อยากมีใครมาร่วมทางเดิน
อยู่คนเดียวมันเหงาเหลือเกิน เด้อคนฮักจริง
ได้บ่ อยากวอนขอให้กระจกเงา
ช่วยเสกให้งามคือเขา สิได้บ่
มีบ่น้อผู้ซายฮักจริง เบิ่งผู้หญิงเบิ่งที่หัวใจ
บ่มองน้องแค่เพียงรูปกาย สิมีไผแถวนี่มีบ่
หน้าบ่สวยคือจั่งดารา กะย้อนว่าเฮาเลือกเกิดบ่ได้
หากมีคนที่มอบหัวใจ ให้คนผู้ฮ่าย
สัญญากับอ้าย น้องสิฮักเดียว
กระจกเงาที่เฮาส่อง แฮงมองแห่งเศร้าใจ
ถ้าขอพรกระจกแล้วได้ คงสิดี
แต่เรื่องจริงบ่ใช่นิยาย สิเสกให้กะได้ทันที
กระจกวิเศษ นั้นมันบ่มีในชีวิตจริง
ได้บ่ อยากวอนขอให้กระจกเงา
ช่วยเสกให้งามคือเขา สิได้บ่
มีบ่น้อผู้ซายฮักจริง เบิ่งผู้หญิงเบิ่งที่หัวใจ
บ่มองน้องแค่เพียงรูปกาย สิมีไผแถวนี่มีบ่
หน้าบ่สวยคือจั่งดารา กะย้อนว่าเฮาเลือกเกิดบ่ได้
หากมีคนที่มอบหัวใจ ให้คนผู้ฮ่าย
สัญญากับอ้าย น้องสิฮักเดียว
กระจกเงาที่เฮาส่อง แฮงมองแห่งเศร้าใจ
ถ้าขอพรกระจกแล้วได้ คงสิดี
แต่เรื่องจริงบ่ใช่นิยาย สิเสกให้กะได้ทันที
กระจกวิเศษ นั้นมันบ่มีในชีวิตจริง
หน้าบ่สวยคือจั่งดารา กะย้อนว่าเฮาเลือกเกิดบ่ได้
หากมีคนที่มอบหัวใจ ให้คนผู้ฮ่าย
สัญญากับอ้าย น้องสิฮักเดียว
ถึงน้องขี้ล้าย แต่ว่าหัวใจของน้องฮักเดียว